Leestijd: 2 minuten.

Report over

Zandbak Festival 2014

Door Shelley Kruiver op zondag 15 juni 2014

Muziek in mijn oren. Letterlijk; omdat de wind mijn kant op staat als ik richting het pittoreske terrein fiets. Figuurlijk; omdat dit festival alles belooft wat je mist aan je onbevangen kinderjaren. Het ongegeneerd rondlopen in je prinsessenjurk, het knuffelen met vreemden die je wel lief vind op dat moment en veel te veel snoepjes eten met het zand nog onder je nagels. De zon doet mee aan het thema en speelt verstoppertje, komt af en toe tevoorschijn. Dit belooft een dag vol kinderlijke avonturen te worden.

De weg naar het festival is niet te missen, ik volg het stoepkrijt en kom in de zandbak van mijn dromen. Een zandbak vol slingers, knuffels, indianen, prinsessen, lounge kussens en speelgerei. Het is een kleine utopia, een eigen samenleving met muziek en liefde als fundament. Iedereen is blij aan het spelen of ligt te knuffelen in het zand. Sommigen zijn op zoek naar hun wederhelft, anderen nemen als Jip genoegen met Bassie waarna ik vervolgens Janneke met Jut zie lopen; alles kan hier in deze zandbak! Pikachu blijkt niet zo goed in Twister, de indiaan wint. De aardige meneer van de poffertjeskraam bakt zijn poffertjes met liefde en dat voor maar 1 muntje. Ik stop mijn mond vol met jawbreakers, net als vroeger.

Tegen de avond wordt iedereen naar de dansvloer gevraagd en vliegen de confetti en de knuffels je om de oren. Iedereen gaat los wanneer Luuk van Dijk achter de draaitafels staat, maar ook op de dromerige sound van Illesnoise, die het na hem overneemt, wordt er met de blote voeten in het zand gedanst. Iedereen van jong tot oud doet zijn eigen dans. Van de konijnendans tot paaldansen of schuifelen, de sfeer zit er goed in. Het pijltje op het Twister-bord staat niet stil en de ballonnen gaan als warme broodjes over de toonbank. Net als de warme broodjes zelf, waar je wel even geduld voor moet hebben, maar die erg smakelijk zijn. Er is ruimte om te spelen, kleuren en tekenen, maar ook om je te laten informeren over drugsgebruik. Dit kan in de met creatieve tekeningen bezaaide container van Unity, een super goed initiatief en één de vrolijkste containers die ik ooit heb gezien.

Naast de tekeningen die mij vertellen dat een festival bedoeld is om te spelen, verliefd te worden en om te trouwen, is de meest omvattende toch wel de tekening die mij leert dat een festival een kinderfeest voor grote mensen is. Dat was Zandbak Festival zeker, ik heb mij weer een dagje kind gevoeld!

 

Bekijk de volledige sfeerrapportage hier!

 

Foto's en report door: Shelley Kruiver