Leestijd: 2 minuten. Afbeelding: Bart Heemskerk - Dennis Bouman fotografie - Joni Israeli - Fotograafniels.nl - Niels Knelis Meijer - Jorn Baars - tomdoms.com
Report over Welcome to the Future
Welcome to the rechtsvoor bij main
Door Bob Muller op donderdag 26 juli 2018
Na jaren van festivals, feesten, dansjes en dixies merk ik dat één festival ieder jaar op mijn agenda terugkeert: Welcome to the Future (WTTF). Na vorig jaar overgeslagen te hebben ben ik dit jaar weer terug. Het voelt als thuis en dan in het bijzonder dat specifieke plekje op WTTF.
“Waar staan jullie?” typ ik in onze ‘WTTF2018’ Whatsapp-groep. Een reactie blijft uit en dat is natuurlijk vrij typerend voor Whatsapp-groepen. Wanneer je iets nodig hebt reageert er niemand. Zelfs de door WTTF aanbevolen ‘deel-je-locatie-met-je-matties-via-deze-kekke-app’, deed alles behalve waar het voor in het leven geroepen was. Dus, hoe start ik mijn zoektocht. Ik hoef niet lang na te denken en begeef me richting de de heilzame plek die ik al 6 edities met vrienden en vriendinnen tot thuishonk heb gebombardeerd. De plek waar liefdes ontstaan en liefdes vergaan. De plek waar je even achter iemand gaat staan zodat de beveiliger je net niet kan zien. Daar waar de platen van Joris Voorn via een Funktion One speaker je oren in getetterd worden. Waar stilstaan een zonde is. Inderdaad, ik heb het natuurlijk over bedevaartsoord; rechtsvoor bij main. Lekker roeien, zoals alleen mijn vrienden en ik dat kunnen. Geen zorgen hoor, konijnendansjes hebben wij nooit gemaakt.
De magie van rechtsvoor bij main zit hem wat mij betreft echt in de heuvel waar je op staat. Vaak kijken de gezichten dan ook naar het publiek toe in plaats van naar de DJ. Dit jaar heb ik echter wel een paar keer achterom gekeken, vooral tijdens de sets van Chris Stussy (‘Boogie Trippin’, dikke tip van mij voor jou), Boris Werner en Joris Voorn. De stage ziet er wederom ook weer prachtig uit, eyecandy van de bovenste plank. Het geluid is overal goed, spatzuiver en de bass doet zijn werk beter dan ooit.
Een bijzonder fenomeen van rechtsvoor bij main is dat als je er lang genoeg staat, het een beetje als thuis begint te voelen. Gastvrij als we zijn wordt nieuwe aanwas begroet en verwelkomd. Je moet haast festival-autistisch zijn wil je de vibe hier niet voelen. De meesten blijven daarom ook gewoon hangen, tot het eind, als ‘t even kan nog net iets langer.
Ik doe een aantal verwoede pogingen om meer van het terrein te zien. Zoveel stages, zoveel te doen, maar verder dan heen-en-weer naar de bar kom ik niet. Rechtsvoor bij main heeft me in zijn greep en ik lijk er voorlopig niet weg te kunnen. Geweldige platen volgen elkaar in rap tempo op handen om me heen hangen zelden niet in de lucht. Voor ik ‘t weet is de laatste dj alweer aan zet, het duo Pan-Pot hangt aan de knoppen. Door het onwijs lekkere weer en de late zonsondergang blijft het een magische plek. Zodra de zon onder gaat wordt er nog wordt er nog een tandje bij gedaan en voor je het weet is het 00:00. De muziek gaat uit, mensen lopen naar de uitgang en met pijn in m’n hart neem ik afscheid van mijn tijdelijke thuis. Helemaal geen fuck van het festival gezien, maar wel ongekend genoten van rechtsvoor bij main.
Ondergetekend,
Bob Müller
Rechtsvoor bij main 38
1011RV, Oostzaan
