Leestijd: 1 minuut. Afbeelding: Shelley Kruiver

Report over Het Amsterdams Verbond Bevrijdingsfestival

Vrijheidsrijm

Door Shelley Kruiver op zaterdag 9 mei 2015

Vandaag vierden wij de vrijheid van ons bestaan.
Hoe lastig het is voor onze generatie dit voor te stellen.
Ooit kon je niet zelf kiezen waar te gaan.

Ooit kon je niet kiezen, welk festival of wat trek ik aan.
Toen was je bestemming onbekend.
Afscheid nemen met een schreeuw of met een traan.

Moeder natuur daagde mij uit.
Wat heb ik er tegenwoordig nog voor over om mijn vrijheid te vieren.
Op zijn minst wat onweer, heel veel wind en een natte snuit?

De tofste organisaties van Amsterdam werden samen Amsterdams Verbond.
Fijne muziek, de mooiste en hippe mensen in Coachella festival-stijl.
Het leek bijna alsof hier geen keuzevrijheid in bestond.

De wind was koud, mijn haren voelden zich vrij.
Waarom dansten er zo weinig mensen overdag.
Waren zij niet vrij en daarom blij?

Het terrein was knus en alle meisjesharen waaiden vrolijk rond.
De rijen waren wat lang, ik miste de koffie.
Maar het eten was geweldig en je kon chillen, zelfs op de grond.

Er was FISSA x terug naar toen.
Tussen de palmbomen deed het mij denken aan mijn vrije jeugd,
met een hoop geschuur en gezoen.

Dan was er Vunzige deuntjes x Waterkant.
Waar je uit de koude wind kon staan, er wel heet werd gedanst.
Waar men verbroederde. Liefde en muziek hand in hand.

Mainstage, het Mokums paradijs was het mooist met de ondergaande zon.
Het gouden zonlicht, de confetti, wanneer alle wondermiddelen in begonnen te slaan,
toen kwam het feest pas los, de twee minuten ‘lawaai voor de vrijheid’ begon.

 

Laten we Disco Dolly x Chicago Social Club niet vergeten.
Want hipster of gewoon hip zijn in Amsterdam.
Dat zijn the places to be, dat moet je toch weten.

Ik hoop dat iedereen tijdens het vrije dwalen de grote vrijheidsduif op het terrein zag.
Even dacht aan onze vrijheid en die van de wereld.
Dat die nog steeds niet vanzelfsprekend is vandaag de dag.