Leestijd: 1 minuut. Afbeelding: Olivia Witmond
Report over Into the Woods ADE Weekender
Into the Woods ADE: Op avontuur door een kunstobject
Door Timo Kragting op woensdag 23 oktober 2019
Kleuren. Zo ver als je kon kijken, allerlei kleuren. Overdag door de festivaltenten, kunstobjecten, flamboyant uitgedoste bezoekers en de gigantische rode “Barn”. ’s Nachts door de lampjes, lasers en andere kleurrijke lichtkanonnen. Into the Woods ADE maakte van de NDSM-werf een tweedaags kunstobject, waarbij de bezoekers soms ook even aan het palet mochten zitten.
Het festivalseizoen ligt lang en breed achter ons. Toch kon geen bezoeker van dit festival zich eraan onttrekken dat het weer eventjes zomer leek afgelopen weekend. Into the Woods ADE doet qua opzet niet onder voor een gemiddeld zomerfestival. En ook al was een jas noodzakelijk, echt koud of nat werd het nooit.
Warm, dat werd het wel. In de Barn bijvoorbeeld toen Paranoid London op vrijdag afsluiten mocht. Of toen KI/KI op zaterdagmiddag hard-trance beukte. Een geweldige stage overigens die Barn. De grote rode schuur die je ook op Oerol en Lowlands kunt zien, heeft een omringend bovenbalkon en lijkt qua indeling daardoor een beetje op Paradiso. De welbekende poptempel maar dan in schuurvorm, in het klein, intiem en gezellig.
Van stage naar stage lopen op het gestrekte NDSM-terrein resulteerde vrijwel altijd in vergeten waar je naartoe wilde. Soms belandde je in een photobooth, soms bij de kabaouterkaraoke. Waar de reis initieel naartoe ging, werd al snel irrelevant. Op avontuur gaan bleek eigenlijk altijd de beste optie.
En dan had je nog een grote zwarte boot, ongein en hottubs bij Radio de Koperen Hond, een ronde tent genaamd Harrie en een gemoedelijk hippiedorp dat Flower of Life heette. Achter elke hoek school weer een vervreemdende verrassing. Nietsvermoedende bezoekers die even een pizza wilden scoren, werden vergezeld door een buikspreekpop-dj. Ik heb van een afstandje een goede 10 minuten rondgekeken om te ontdekken wie dat ding bestuurde, maar hem of haar niet kunnen vinden. Misschien was het dan toch echt een levende buikspreekpopdj.
Het was weer even zomer in Amsterdam. Maar dan wel in een psychedelisch bos waar een paar miljoen licht- en kleurbommen waren ontploft. En tja, wie heeft er dan nog zon, glitter of confetti nodig?
