Leestijd: 2 minuten.
Report over DGTL Festival
DGTL trapt af
Door Timo Kragting op maandag 31 maart 2014
Na een lange winterslaap vol indoor feestgeweld was het afgelopen weekend eindelijk weer zo ver, je zonnebril onder het stof vandaan, je oude afgetrapte gympies uit de kast, we mogen weer, het festivalseizoen is begonnen! Net als vorig jaar nam DGTL de taak om af te trappen op zich, maar in tegenstelling tot vorig jaar, toen rond deze tijd van het jaar het kwik nog erg laag stond, scheen er nu een lekker warm zonnetje. Bovendien deed DGTL er dit jaar een schepje bovenop; niet één, maar twee dagen muzikaal vertier. De line-up loog er niet om; Kölsch, John Talabot, Âme, Dixon, Mano le Tough, Jamie Jones, Pan-Pot, Gui Boratto en vele vele andere nationale en internationale top DJ’s. Alle ingrediënten voor een top weekend. YellowTipi ging langs om een kijkje te nemen.
Bij binnenkomst viel meteen op dat er enorm veel tijd en energie gestoken is in het creëren van de industriële mechanische digitale sfeer die DGTL zo typeert. Er hingen gigantische DGTL letters aan de grote hijskraan achter het festivalterrein en alle area’s waren speciaal voor het festival ontwikkelde constructies in plaats van de standaard festivaltenten. Hierdoor had elke area iets unieks, qua look maar ook qua programmering. Een klein nadeel was dat de organisatie gekozen had om alle areas te overkappen. Hierdoor ontstond een soms wat onwennig beeld van een half lege area met een drukke massa aan de onoverdekte achterkant van de area, waar je lekker in het zonnetje kon staan dansen. Qua organisatie was alles perfect geregeld, er heeft geen moment een te lange rij bij de muntjes, kluisjes, het eten of het drinken gestaan. Sommige area’s waren wat drukker dan de andere, maar geen enkele area was vervelend vol en er was beveiliging aanwezig om ervoor te zorgen dat het eenrichtingsverkeer op de loopbrug soepeltjes verliep. Omdat het zo lekker warm was, heerste er overdag hier en daar een soort picknicksfeer, maar daar kwam al snel verandering in toen het schemerig werd. 
Vanaf het moment dat de zon achter de horizon verdween wist je niet meer waar je kijken moest. De manier waarop alle area’s van verlichting voorzien waren was uniek en bracht enorm veel sfeer met zich mee. Tegelijkertijd waren er op het grote plein prachtige lichtshows te vinden gevolgd door een hele toffe parade met onder andere DogHead LRRY, een soort vuurspuwende mechanische monster-hond. Dit alles bracht een goeie sfeer en een adrenaline kick met zich mee waardoor de picknick sfeer die in de middag heerste al snel vergeten was en er stevig gedanst werd op de platen die Kölsch toch altijd weer zo fenomenaal weet te brengen. 
Al met al een meer dan waardige start van het festivalseizoen. Het thema is met oog voor detail ingevuld en de sfeer proeft naar meer. Met kriebels in onze buik stapten we op het NDSM pontje terug naar huis, als dit de aftrap van het festivalseizoen was, wat staat ons in godsnaam dan nog allemaal te wachten...
